Karanlýkta
Edip Akbayram
Akþam olur karanlýklar çökende Devriyeler adým adým gezende Kar kaplamýþ solmuþ güller görende Sarýlýp dallarýný öpesim gelir Sanki gökten kar yerine kan yaðýyor Kar altýnda üþümüþ bir çocuk aðlýyor Yaþlý gözleriyle bana bakýyor Akan gözyaþýný içesim gelir Ýþte böyle karanlýklar içinde Devriyeler adým adým gezende Yar uykuda ben yine penceremde Doðacak güneþi göresim gelir