Ég og þú
og svartir sandar
Uppþurrin ást
í óbyggðum andar
Leiðin heim
í hlykkjum liggur
Ískalt reg
og kolniðamyrkur
Feigan dreymir dauða sinn
kulin hjörtu villast
Minningin um hver við vorum
vonin dauð og ástin þorrin
Svartir sandar
Óbyggðar anda
Você e eu e as areias negras
Amor seco
Respira, vazio
Nos espíritos do deserto
O caminho para casa
Está na curva
Chuva gelada como gelo
E a escuridão arrepiante
Ele é condenado a sonhos de sua morte
Trai o coração
A lembrança do que éramos
A esperança morreu e o amor diminui
Areias negras
Almas vazias
